پیشرفت در پوشش ضد خوردگی خود ترمیم شونده بر اساس بازدارنده کپسولی نانوذرات لیگنین
کد مقاله : 1184-17THECSI
نویسندگان
سامان فاوچی *1، سهیلا جوادیان فرزانه2، نیما دلیر2
1گروه شیمی فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تریبت مدرس، تهران، ایران
2گروه شیمی فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده مقاله
افزایش نگرانی های زیست محیطی و کاهش منابع پتروشیمی منجر به افزایش علاقه به مواد سازگار با محیط زیست مبتنی بر پلیمرهای تجدیدپذیر شده است. در بین پلیمرهای تجدیدپذیر زیستی، لیگنین دومین پلیمر طبیعی فراوان و جذاب بعد از سلولز است. لیگنین یکی از سه جزء اصلی موجود در دیواره سلولی مواد لیگنوسلولزی طبیعی است. لیگنین به‌عنوان محصول جانبی اصلی تعدادی از صنایع درگیر در بازیابی اجزای پلی‌ساکاریدی گیاهان برای کاربردهای صنعتی، مانند کاغذسازی، تولید اتانول از زیست توده، و غیره در دسترس است. وزن کم، سازگاری با محیط زیست و ماهیت آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و زیست تخریب پذیر آن، همراه با خنثی بودن CO2 و قابلیت تقویت آن، آن را به یک نامزد ایده آل برای توسعه مواد کامپوزیتی پلیمری جدید تبدیل کرده است. اکنون تلاش‌های قابل‌توجهی برای استفاده مؤثر از لیگنین زباله به عنوان یکی از اجزای ماتریس‌های پلیمری برای کاربردهای کامپوزیت با کارایی بالا در حال انجام است.
کلیدواژه ها
بازدارنده، خود ترمیم شونده، ضدخوردگی، نانوذرات لیگنین، اپوکسی رزین آبی
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است