بررسی عصاره های گیاهی چای، پیاز و سیر به عنوان واسطه های الکترون سبز در یک پیل سوختی میکروبی دو محفظه ای (MFC)
کد مقاله : 1110-17THECSI
نویسندگان
اسماء داشچی اسکوئی1، ایرج احدزاده *2، میرقاسم حسینی3، سعید جعفری راد4
1گروه آموزشی دانشکده شیمی دانشگاه تبریز
2دانشکده شمی دانشگاه تبریز
3گروه شیمی فیزیک دانشکده شیمی دانشگاه تبریز
4گروه شیمی دانشکده شیمی دانشگاه تبریز
چکیده مقاله
MFC یک راکتور بیولوژیکی است که انرژی شیمیایی سوبسترا را در حضور کاتالیزورهای بیولوژیکی (مثلاً باکتری ها) به انرژی الکتریکی تبدیل می کند. به عبارت دیگر، MFC به طور همزمان فرآیند تولید برق و تصفیه مواد آلی را انجام می دهد. از جمله راه های افزایش توان این سلول ها استفاده از شاتل های الکترونی یا واسطه ها برای انتقال بهتر الکترون ها از دیواره سلولی میکروارگانیسم های متصل به آند به الکترود آند و در نتیجه به مدار خارجی است. اخیراً به استفاده از عصاره های گیاهی برخی از گیاهان برای این منظور توجه شده است. در این تحقیق از عصاره چای، پیاز و سیر به عنوان واسطه های الکترونی در MFC کشت مخلوط دو محفظه ای با خوراک گلوکز استفاده شده است. منحنی های پلاریزاسیون به دست آمده در این تحقیق نشان داد که مواد گیاهی موجود در چای حداکثر توان خروجی MFC را از حدود µW.cm-2 4.0 در غیاب عصاره تا حدود μW.cm-21.2 در حضور عصاره چای کاهش داده است. عصاره پیاز و سیر حداکثر توان را از µW.cm-2 4.0 در غیاب عصاره به ترتیب به حدود µW.cm-2 21.5 و µW.cm-2 12.1 افزایش دادند. بنابراین، مواد شیمیایی موجود در عصاره‌های پیاز و سیر به‌عنوان واسطه‌های الکترونی عمل می‌کنند که توان خروجی MFC را افزایش می‌دهند و پیاز عملکرد بهتری را نشان می‌دهد. در حالی که مواد شیمیایی موجود در عصاره چای بر بیوفیلم تأثیر معکوس می گذارد و ممکن است مسیرهای بیولوژیکی انتقال الکترون را بدتر کند که منجر به کاهش حداکثر توان خروجی MFC می شود.
کلیدواژه ها
سلول سوختی میکروبی (MFC)، واسطه های الکترونی، عصاره های گیاهی، افزایش توان.
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است