مطالعه تشکیل کمپلکس داخلی لوامیزول و کوکوربیت [6] اوریل به روش هدایت سنجی
کد مقاله : 1051-17THECSI
نویسندگان
مریم سوری *
گروه شیمی، دانشکده علوم پایه،دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده مقاله
برهم کنش بین مولکولهای مهمان و میزبان به طور معمول در محلولهای همگن با استفاده از تکنیکهای آزمایشگاهی متداول برای تعیین غلظت حداقل یک گونه مورد آزمایش قرار می گیرند. این تکنیکها شامل پتانسیومتری، هدایت سنجی، اسپکتروفوتومتری، طیف سنجی NMR و کالریمتری هستند[1].
اخیراً نشان داده شده است که محاسبه ثابت پایداری کمپلکسهای حاصل از لیگاندهای تقریباً نامحلول مانند دی بنزو کراون اترها و کاتیونها با فرض افزایش حلالیت این لیگاندها در محلولهای آبی امکانپذیر است[4-2].
خانواده کوکوربیت اوریلها ماکروسیکلهای حفره دار تشکیل شده از چندین گروه گلیکول اوریل که با گروههای متیلن به یکدیگر متصل شده اند، به دلیل شکل خاص و توانایی پذیرش مهمان بسیار مورد توجه واقع شده اند[6-5].
یک مولکول کوکوربیت اوریل شبیه به یک بشکه پهن شده با مداخل ساخته شده از گروههای کربونیل است.
هدف این پژوهش تهیه یک کمپلکس داخلی از کوکوربیت [6] اوریل و لوامیزول است. ثابت پایداری کمپلکس داخلی حاصل نیز محاسبه شده است.
کلیدواژه ها
هدایت سنجی، لوامیزول، کمپلکس داخلی، کوکوربیت 6 اوریل
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است