اتصال عرضی پلی (آریل ایمیدازولیوم) به عنوان سلول های سوختی غشایی تبادل آنیونی (AEMFC)
کد مقاله : 1044-17THECSI
نویسندگان
حاتم نجفی فتح دهقان *1، امیر عبدالملکی2
1شیمی- گرایش شیمی پلیمر دانشکده شیمی دانشگاه شیراز-شهر شیراز-کشور ایران
2شیمی- دانشکده شیمی- دانشگاه شیراز
چکیده مقاله
پیل‌های سوختی اخیراً به عنوان سیستم‌های تبدیل انرژی سبز و تجدیدپذیر بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند، زیرا می‌توانند مستقیماً انرژی شیمیایی را به انرژی الکتریکی بدون تولید آلاینده تبدیل کنند. سلول های سوختی و الکترولیزها به الکترولیت ها به عنوان یک عنصر اصلی وابسته هستند. دو نوع عمده الکترولیت ها غشاهای تبادل آنیونی (AEMs) و غشاهای تبادل پروتون (PEMs) هستند. با توجه به ضریب خود انتشار پایین تر OH- و تجزیه عملکرد یونی ضعیف در AEM های معمولی در مقایسه با غشاهای تبادل پروتون، کاهش هدایت یونی اغلب در این غشاها مشاهده می شود که یکی از معایب اصلی AEM ها است. برای رفع این مشکل، یک روش جایگزین برای بهبود رسانایی، ایجاد کانال‌هایی از طریق شبکه‌های پیوند هیدروژنی متصل به هم است. برهمکنش‌های یون-دوقطبی نیروی دیگری را نشان می‌دهند که روش ایده‌آلی برای افزایش رسانایی OH- در AEMها است. یک یون و یک مولکول دوقطبی خنثی به صورت الکترواستاتیک به یکدیگر جذب می شوند و این نیرو را ایجاد می کنند. در این کار، پلی (آریلن-ایمیدازولیوم) آمورف (PAIm1) با PVP با استفاده از 1،10-دیبرومودکان (DBD) به عنوان یک عامل اتصال عرضی پیوند داده شد. این AEM از طریق برهمکنش قوی کاتیون-دوقطبی بین کاتیون های ایمیدازولیوم و پلی (وینیل پیرولیدون) قطبی (PVP) کانال هایی ایجاد می کند. وجود کانال های یونی توسط تصاویر SEM بررسی شد که وجود کانال های یونی را تایید کرد. رسانایی یونی غشای تهیه شده اندازه گیری شد و به دلیل وجود کانال های تشکیل شده از طریق کاتیون-دوقطبی، رسانایی یونی بسیار بالایی نشان داد.
کلیدواژه ها
برهمکنش های یون-دوقطبی، DEFC، رسانایی بالا، AEMs
وضعیت: چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است